“De thuisblijvers hadden ongelijk”

“What went well”? Iedereen die gelukkiger wil worden, moet die vraag aan het eind van de dag voor zichzelf beantwoorden, aldus Ap Dijksterhuis, hoogleraar Sociale en cultuurpsychologie aan de Radboud Universiteit. Tijdens het diner op onze Algemene Ledenvergadering (ALV) hield hij een boeiende en grappige speech over geluk. Hij eindigde met deze vraag en deed de aanwezigen de suggestie om tien minuten voordat je naar bed gaat drie dingen te benoemen (opschrijven mag, maar hoeft niet), die goed zijn gegaan die dag. Als je dat elke dag doet, maakt dat je na verloop van tijd een gelukkiger mens, zo blijkt uit onderzoek.

Hoewel ik meen over geluk niet te klagen te hebben, ben ik er toch aan begonnen. Het kan immers altijd gelukkiger ... Dijksterhuis gaf ook aan welke beroepen mensen in het centrum van Londen gelukkig maken. Bovenaan stonden de bloemist en de loodgieter. Dus niet de goed verdienende bankiers in de City, ook niet de leraren. Bepalend voor de mate van geluk zijn de betekenis en autonomie die aan je beroep worden toegekend. De hele dag bloemen uitdelen (weliswaar voor een vergoeding) scoort dan hoog. Dat geldt ook voor de loodgieter die een gezin verlost van een ellendige lekkage.

Diezelfde avond was er een geweldig optreden van leerlingen die drie liedjes zongen, begeleid door gitaar dan wel piano. Velen in de zaal moesten erkennen dat het vochtgehalte in de ogen steeg tijdens het gevoeligste nummer. Ook was er een openhartig gesprek met de nieuwe minister, Arie Slob. Op de dag dat hij zowel in de middag als laat op de avond bij Pauw lastige momenten beleefde in de confrontatie met leerkrachten in het PO hebben wij hem zowel persoonlijk als daar waar het gaat om zijn beleidsvoornemens beter leren kennen. Een minister die scholen veel ruimte wil geven maar (voorlopig?) vastzit aan de financiële kaders van het regeerakkoord. Een man die de sector kent als voormalig leraar en waar goed mee valt samen te werken, denk ik. Maar uiteindelijk gaat het om het resultaat.

De volgende dag zijn we gestart met een prima inleiding van Nienke Meijer, bestuursvoorzitter van Fontys Hogescholen, die binnen de Vereniging Hogescholen verantwoordelijk is voor de lerarenopleidingen. Een uitgestoken hand om vraag en aanbod beter op elkaar af te stemmen, de opleidingen verder te verbeteren en te flexibiliseren. Gevolgd door veel dynamiek in de tafelgesprekken over het lerarentekort, met als hoofdvraag: wat doen we hieraan op korte en middellange termijn?

Dit verslag is niet compleet, maar de sfeer op de ALV was uitstekend en de eensgezindheid opvallend. Kortom, veel tevreden gezichten na een kleine 24 uur. Of, zoals iemand me direct na afloop zei: “de thuisblijver had echt ongelijk”. En dat is direct een aansporing. Zo’n programma verdient nog meer leden. Eigenlijk bedoel ik: alle leden!