Podcast Regionaal samenwerken in het voortgezet onderwijs

In een serie van drie podcasts hebben wij een aantal vraagstukken verder verdiept. In elke aflevering reflecteren een betrokken schoolbestuurder, een expert en twee gespreksleiders met elkaar. De vraagstukken zijn:
1.    Intern toezicht: hoe zorg je voor een goed samenspel met het interne toezicht?
2.    Belangen: waarom zijn belangen cruciaal om te komen tot goede samenwerkingen?
3.    Veranderkunde: samenwerken als veranderproces, wat leert ons dat?

We nodigen u van harte uit om deze drie inspirerende gesprekken te beluisteren.

#1 Regionaal samenwerken en de rol van intern toezicht

In deze eerste aflevering gaan onderwijsbestuurder Alice Vellinga en adviseur Sam Terpstra in gesprek over het belang van regionale samenwerking in het voortgezet onderwijs en het samenspel tussen bestuurder en intern toezicht. Alice en Sam hebben beiden veel ervaring met regionale samenwerking en bespreken waarom samenwerken tegenwoordig zo belangrijk is, maar tegelijkertijd ook moeilijk. Ze beschrijven dat het belangrijk is om over de eigen schaduw heen te stappen en de eigen kaarten op tafel te leggen.

Alice en Sam putten uit hun ervaring om een aantal lessen en vragen te verwoorden over het samenspel tussen bestuur en intern toezicht. De RvT heeft een andere rol dan de bestuurder. Er worden vier rollen onderscheiden. Bij het samenspel tussen RvT en bestuur gaat het volgens Sam minder om rolvastheid, maar meer om rolduidelijkheid. Het kan in samenwerken soms juist nuttig zijn om de rollen te veranderen, mits dat in goed overleg gebeurt. Neem als bestuurders je eigen toezicht mee, betrek ze. Een goed ontworpen proces met duidelijke procesafspraken helpt daarin. En bedenk dat iedere samenwerking in de eigen organisatie begint: wat willen wij bereiken?

#2 Over standpunten en belangen in regionaal samenwerken

In deze tweede aflevering gaan onderwijsbestuurder Dick Looyé en adviseur Hans van Zijst in gesprek over het thema belangen. Hans beargumenteert dat wij gewend zijn te debatteren en te praten in standpunten. Om tot goede samenwerkingen te komen,  is het belangrijk dat wij het gesprek gaan voeren in belangen. Pas dan kun je op zoek naar oplossingen waarin iedereen een deel van de eigen belangen ziet terugkomen en zich er daarom aan wil committeren.

Hans maakt een onderscheid tussen twee soorten ‘spellen’: een spel waarin je de taart kunt vergroten en een spel waarin dat niet mogelijk is. Dat laatste is de situatie bij leerlingdaling: een leerling meer op mijn school is een leerling minder op een andere school. We kunnen immers niet met elkaar het aantal leerlingen vergroten.
Denken en werken vanuit belangen vraagt een zekere volgorde; een procesaanpak. Dat start met de feiten: wat is er aan de hand? Wat is het probleem? Als je het daarover eens bent, kun je werken aan een oplossing en dat kan met of zonder externe begeleider. Als het gaat om belangen dan is er nooit sprake van één belang. Er zijn altijd meerdere belangen. Daarmee omgaan is een jongleeract, maar wordt makkelijker als je een rangorde aanbrengt in de eigen belangen. Echt in gesprek zijn over belangen vraagt om doorvragen en dat blijkt lastig.

#3 Regionaal samenwerken is ook veranderen

In deze derde aflevering gaan onderwijsbestuurder Han Elbers en veranderkundige Hans Vermaak in gesprek over regionaal samenwerken in het voortgezet onderwijs en wat wij daarbij kunnen leren van de veranderkunde. In het gesprek begint Han over de verschillen tussen het regionale perspectief en het perspectief van een individuele school. Hans reflecteert daarbij op het belang om steeds weer terug te gaan naar het perspectief van het probleem, het vraagstuk. Vanuit het vraagstuk kun je aan de slag met een goede en passende oplossing en wordt duidelijk wie aan zet is. Een klassiek onderscheid tussen primaire werkzaamheden , secundaire werkzaamheden en tertiaire werkzaamheden helpt om te bepalen wie aan zet is en wat de rol van de bestuurder daarbij moet zijn. Regionaal samenwerken is dan ook geen doel op zich. Het kan de oplossing zijn voor een vraagstuk.

Hans stelt dat ruimte geven een non-interventie is. Ruimte geven impliceert dat je niets doet, maar dat is juist niet de bedoeling. Als bestuurder moet je de juiste mensen in positie brengen en hen faciliteren. Dat vraagt sturing; sturen op de professionaliteit van anderen. Wil je anderen betrekken? Dan moet je het vraagstuk in “de maag splitsen” en juist niet de oplossing. Goed samenwerken in de regio vraagt van bestuurders dat ze in de regio stappen, analyseren wat het vraagstuk is en daar vervolgens mee aan de slag gaan. Dat betekent zoeken en hard werken.